روشی کم هزینه برای ساخت نانو قطعات نوری

معمولا کسی برای مفید ساختن چیزی به فکر شکستن و پراکنده کردن آن نمی‌افتد؛ اما محققین دانشگاه Princeton این روش را در ساختن قطعات نوری مفید یافته‌اند. آنها در مقاله خود در Nature Nanotechnology روشی را برای ساندویچ کردن یک فیلم پلیمر شکننده بین دو قرص (Wafer) سیلیکونی و کشیدن قرص‌ها برای ایجاد یک شبکه در مقیاس نانو یا خطوط مرتب شده تناوبی که برای دستکاری نور در کاربردهای نوری استفاده می‌شوند، پیشنهاد داده‌اند. آنها معتقدند که این یک روش کم هزینه برای ساختن نانو شبکه‌های با کیفیت بسیار بالا است.

این شبکه‌های توری مانند که مشابه منشور عمل می‌کنند و نور را به طول موج‌های مختلف آن تجزیه می‌کنند، در بیوحسگرها (Biosensors) مورد استفاده قرار می‌گیرند که عوامل بیماری‌زا، پروتئین‌ها و نمونه‌هایی مانند گلوگز را تشخیص می‌دهند. آنها با اندازه‌گیری مقدار نوری که مولکول‌ها جذب می‌کنند، کار می‌کنند. همچنین این شبکه‌های توری مانند برای ذخیره کردن داده در CDها و DVDها و سیستم‌های مخابرات نوری هم مورد استفاده قرار می‌گیرند و درنتیجه کیفیت بالاتر آنها منجر به افزایش ظرفیت CDها و DVDها و ارتباطات نوری سریع‌تر خواهد شد.

محققین معتقدند که این روش می‌تواند قیمت نمایشگرهای LCD را نیز کاهش دهد چرا که می‌توان نانو شبکه‌های توری مانند را جایگزین فیلم‌های پلاریزه کننده پلیمری کرد که هم‌اکنون در نمایشگرها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

گفتنی است که ساختن شبکه‌های با اندازه کمتر از ۱ میکرومتر با استفاده از روش‌های قبلی بسیار گران تمام می‌شد و محققین همواره به دنبال روشی ساده بودند تا بتوانند آنها را با قیمت کم بسازند.


منبع: Technology Review